Fasika

Maandag 13 april
Gondar
Gbrena- Ons huis

Pasen valt hier een week later dan in de rest van de wereld. Dat heeft iets te maken met de koptisch orthodoxe kerk en het gebruik van de gregoriaanse kalender. Hoe het precies zit, weet ik nog steeds niet helemaal. Pasen wordt hier dus Fasika genoemd en werd gisteren gevierd. De meeste Ethiopiërs hebben tot aan Fasika 53 dagen gevast, dat betekent dat ze zich vasthouden aan een streng veganistisch dieet. De echt strenge gelovigen eten tot 3 uur ’s middags zelfs helemaal niets. De consequentie van het vasten was dat wij ook nergens vlees konden krijgen. De afgelopen maand hebben we 1x een beetje kip op een pizza gegeten en 1x een stukje lam weten te bemachtigen.

De afgelopen week keek de lokale bevolking dan ook uit naar Fasika, ookwel ‘meat-day’ genoemd, vertelde een bajajchauffeur. De traditie is dat er ’s morgens kip wordt gegeten en later op de dag lam. De vrouwen zijn dan de hele dag en nacht voor pasen in de weer; het huis wordt schoongemaakt, de was wordt gedaan en het eten moet worden voorbereid.
De kip(pen) en het lam worden niet zomaar bij de slager gehaald, maar zo vers mogelijk in huis gehaald. Namelijk levend. De gehele afgelopen week hebben we allerlei schaaphoeders en poeliers door de stad zien lopen om hun dieren te verkopen. Nu zijn deze professionals erg bedreven in het verplaatsen van de dieren, de gewone bevolking blijkt dat wat minder goed te kunnen. Daarom zal ik nu even toelichten hoe men een kip of een schaap zoal kan meenemen.
De kippen zijn eigenlijk nog het meest hanteerbaar, simpelweg omdat ze wat kleiner zijn. Deze kunnen daardoor gewoon in een dameshandtas of een andere boodschappentas worden vervoerd. De voorkeur ligt echter bij het ondersteboven dragen van de kip. Als je de kip bij de poten vastpakt stribbelen ze niet teveel tegen, je kan zelfs meerdere kippen in één hand houden op deze manier. Wanneer je echt een groot gezin hebt, dus veel kippen nodig hebt, kan je het beste een grote stok in je nek leggen en de kippen aan beide zijden van je schouders aan de stok hangen, aan hun poten uiteraard.
Het schaap is een heel ander verhaal. Kippen kunnen door een vrouw worden gekocht en mogen mee in busjes. Schapen worden door mannen aangeschaft en moeten, als ze mee moeten met het openbaar vervoer, op het dak. Een schaap past niet niet in een tas, loopt niet mee, omdat hij zijn kudde kwijt is en reageert niet op het slaan met een zweepje. Het meest praktische is daarom om het schaap in je nek te leggen het naar huis te dragen. Maar als je een beetje een goed schaap hebt en dat naast de gemiddelde Ethiopische man zet, is dat vaak geen optie. Het beste alternatief is het optillen van één of beide voorpoten en dat de richting op te trekken waar je naar toe moet. Het schaap kan op deze manier niets anders dan zijn achterpoten dezelfde kant op zetten.
Wanneer het dan gelukt is om met de dieren thuis te komen, laat je ze nog een aantal dagen in je tuin rondscharrelen/grazen, je kinderen kunnen ermee spelen en misschien levert het nog wel een paar eieren of een wollen trui op. Uiteindelijk is het aan de man des huizes om de dieren uit hun leed te verlossen ze op traditionele wijze de nek op te draaien danwel de slagader door te snijden.
Tot zo ver het deel van Fasika waar we niet aan mee hebben gedaan. Zo hypocriet als ze we zijn, zijn we natuurlijk wel ingegaan op de uitnodiging om de kip en het lam op te komen eten.